πορεία

Η νύχτα πάλι απλώνεται μπροστά μου
κι εγώ μονάχος ταξιδεύω
νιώθω μικρός στις σκέψεις μου
στον άταχτο συρφετό που καταφεύγω

Παιχνίδια παίζει το μυαλό
με αναμνήσεις και σχέδια αλλοτινά
Σας σκέφτομαι μονάχος στο γιαλό
κάνοντας νέα όνειρα παντοτινά

Το παρελθόν με ζώνει
ανούσιο κατάλυπο μιας άλλης στιγμής
Στη φυλακή του με κλειδώνει
Απουσία δικής μου πυγμής

Ζωές που πέρασαν
με άλλους φίλους, με άλλες αγκαλιές
Μια σταθερά οι πίκρες που με γέλασαν
σαν φάρσες φαίνονται οι πιο παλιές

Το σώμα μου, στο σώμα σου, που λιώνεις
Μα τώρα η θύμησή σου στεναγμός
Καρδιά μου τι κι αν μετανιώνεις;
Στην άκρη της λογικής, παροξυσμός

Με μια απροσδιόριστη απόχρωση
νοητές σχέσεις δισταγμών.
Αναζητώντας τη λύτρωση
περιστασιακές απολαύσεις οργασμών

Μα δεν τελειώνει η ιστορία μας εδώ
Μπροστά τα όνειρά μας πλοηγός
Σε άλλους τόπους θα σας ξαναδώ
δε θα είμαι εγώ, μα ένας άλλος εαυτός

Αράδες γράφω να εκφράσω
Όσα δεν μπορώ με πράξεις να ξεχάσω
Στο όνομά σου τέχνη παραδίδω
την ψυχή μου και... ξεδίδω